Emil Cioran (1911 - 1995) is geboren in Rasinari, een dorpje in Transsylvanië, Roemenië, als zoon van een Russisch-orthodoxe pope. In 1933 gaat hij in Berlijn filosofie studeren.

In 1934 publiceert hij zijn eerste boek, Op de toppen van de wanhoop, in 1937 gevolgd door Over tranen en heiligen. In 1937 vertrekt hij naar Parijs om aan zijn proefschrift over Bergson te werken. Voor zijn Précis de Décomposition uit 1949 krijgt hij in 1950 de Prix Rivarol.

Zijn belangrijkste boeken nadien zijn Syllogismes de l'Amertume (1952), Histoire et Utopie (1960), De l'Inconvénient d'etre né (1973), Ecartèlement (1979), Excercises d'Admiration (1986). La Tentation d'exister uit 1956 is Ciorans lievelingsboek.