titel
Ontdek de thema's... Kunst & LetterenOntdek de thema's... GeheugenOntdek de thema's... RetoricaOntdek de thema's... GeschiedenisOntdek de thema's... FilosofieOntdek de thema's... MystiekOntdek de thema's... EssaysOntdek de thema's... Over de natuur
alle uitgaven geordend op auteur alle uitgaven geordend op boek contact voor de pers voor de boekhandel prospectus Rights catalogue Foreign rights

houd mij op de hoogte
gebonden
vormgeving rudo Hartman

176 bladzijden
isbn 978 90 6554 4728
nur 730 | 320

uitverkocht


omslag

'Een interessante tekst, niet het minst door het zelfbewustzijn van de schrijver. De vertaler, Lodi Nauta, zorgde voor een uitstekende inleiding, en voegde een werkelijk schitterend essay toe'
- Kees Fens, de Volkskrant

'Dante op jacht naar die ene ideale volkstaal, een taalkundige strooptocht, die hem langs vrijwel het hele schiereiland voert. Zonder het zelf te beseffen stond hij op het punt haar schepper te worden'
- Ronald de Rooy, Trouw


Dante Pleidooi voor de eigen taal



Dante Alighieri's Pleidooi voor de eigen taal, de vertaling van De vulgari eloquentia (1303-1305), is zowel historisch als literair een buitengewoon belangwekkend traktaat. Dante geeft hierin een schets van de ontwikkeling van de natuurlijke talen uit één oerbron, het Hebreeuws dat in het Paradijs werd gesproken. Origineel is ook Dante's kritische behandeling van de verschillende Italiaanse dialecten uit zijn tijd. Hij verdedigt bovendien de autonomie van het Italiaans tegenover het Provençaals dat tot dan toe de Italiaanse literatuur sterk had beïnvloed. Hij kent de 'illustere' volkstaal ook een belangrijke politieke functie toe, die van beschavingsmiddel in het door burgeroorlogen geteisterde Italië. Eenheid van taal immers zou helpen een einde te maken aan de heersende bestuurlijk-politieke anarchie.

Dante zingt de lof van de 'illustere' volkstaal. Deze noemt hij 'edeler' dan het Latijn omdat ze als eerste, natuurlijke taal wordt aangeleerd en gesproken. Met dit originele pleidooi voor het gebruik van de eigen taal voor literaire compositie zet Dante een belangrijke stap in de emancipatie van de volkstalen ten opzichte van het 'kunstmatige' Latijn. En tegelijk geeft Dante aan de hand van talloze voorbeelden voor het eerst een poetica voor het schrijven van Italiaanse literatuur, in het bijzonder van de canzone, het type gedicht waarin hij zelf uitblinkt.

Pleidooi voor de eigen taal vormt een interessante getuigenis van de ontwikkeling van Dante als dichter en als criticus van zijn eigen werk. In een uitvoerig nawoord, waarin ook Dante's fameuze brief aan zijn patroon Can Grande della Scala is opgenomen, bespreekt vertaler Lodi Nauta Dante's eigen commentaar op zijn Divina Commedia.

Dit is het negende deel in de serie Filosofie & Retorica onder redactie van Keimpe Algra, Jeroen Bons, Wessel Krul, Marc van der Poel en Theo Verbeek.



Mail deze pagina



Naar boven, de hoofdpagina, disclaimer of het colofon