Michel Foucault (1926-1984) heeft het buitengewone talent om zelfs in de meest onschuldige sociale omgeving de werking van de macht bloot te leggen. Dat zijn observaties voor onze tijd niets aan scherpte hebben ingeboet, is een indrukwekkend bewijs van dit talent.

Discipline, toezicht en straf. De geboorte van de gevangenis beschrijft hoe het karakter van de straf sinds de Middeleeuwen verschoof van de fysieke lijfstraf naar het straffen van de geest, met morele disciplinering als doel. Niet de misdaad wordt bestraft, maar de misdadiger wordt onderzocht, wat volgens Foucault leidt 'tot een ondervraging zonder einde, een onderzoek dat zich voortzet in een minutieuze en ongelimiteerde observatie, een oordeel dat het begin vormt van een nimmer afgesloten dossier.'

Discipline, toezicht en straf is een klassieker die een blijvende invloed heeft op het hedendaagse denken over de vertakte verbindingen tussen toezicht, onderwerping en straf. En meer in het bijzonder opent het de ogen voor de morele disciplinering die zich voltrekt in de alledaagse praktijk van arts, pedagoog, jurist en architect.