Heraclitus (rond 500 vC) is een fascinerende en unieke gestalte in de voorsocratische filosofie. Al in de oudheid stond hij bekend als de duistere, zich in raadselen hullende filosoof. Lateren, die zijn werk slechts in fragmenten kennen, zoals Nietzsche, heeft Heraclitus om uiteenlopende redenen tot inspiratie gediend. Het inzicht dat alle aspecten van Heraclitus' theoretische activiteit verbindt, is het inzicht dat alles, wat bestaat, ervaren of gedaan kan worden, teruggaat op en uitdrukking is van één alles doordringende en bestierende, zich op de meest uiteenlopende manieren manifesterende rationele grondstructuur: de eenheid der tegendelen - een verborgen maar schone harmonie. Maar Heraclitus is voor velen juist ook de filosoof van de oneindige verandering en het wijze vuur, dat oorsprong en einde van alle dingen is.

Aldus sprak Heraclitus bevat de vertaling, door Jaap Mansfeld, van alle fragmenten van Heraclitus tot dusver, inclusief de onlangs gevonden teksten op papyrus. Tevens is een vertaling opgenomen van Diogenes Laërtius' biografie van Heraclitus. De fragmenten zijn voorzien van een filosofisch en praktisch commentaar per fragment en per groep fragmenten. Het uiterst doeltreffende en tegelijk veelomvattende commentaar behandelt de kosmologische, ethische, psychologische en politiek-filosofische stellingnames van Heraclitus.

Deze vierde, ongewijzigde uitgave is bezorgd, vertaald, ingeleid en van aantekeningen voorzien door Jaap Mansfeld (1936), emeritus hoogleraar in de wijsbegeerte van oudheid en middeleeuwen.